Gnocchi, czyli Włoskie Kopytka

Przepis ten dedykuję przyjacielowi rodziny Jackowi M., który z niecierpliwością się o niego dopytuje, jak również jego pięknej małżonce Ani. Oboje mieli okazje skosztować tej przystawki lub dodatku do dania głównego.Do podstawowego
ciasta potrzebujemy ziemniaki.
Myjemy, obieramy i kroimy w kostkę.
Gotujemy do miękkości w osolonej wodzie.
Gdy ziemniaki są już rozpadające się,
odcedzamy i czekamy 2-3 min. aż chwilę ochłoną, czyli przeschną.
Teraz, jeszcze gorące mielimy w maszynce do mielenia, lub 
przeciskamy przez praskę do ziemniaków.
Gdy już całość mamy zmieloną,
ważymy nasze ziemniaki i ostudzamy.
Na 1 kilogram przeciśniętych 
ziemniaków potrzebujemy

 - 2 żółtka(białka można wykorzystać do jajecznicy)
 - 300 gr. mąki pszennej

 - 1/3 szklanki startego parmezanu lub sera bursztyn
 - kawałeczki masła(ja ścieram na tarce o grubych oczkach)
ok. 30 gr.

oraz gałka muszkatułowa, bez której kopytka włoskie nie istnieją, 
w ilości jednej płaskiej łyżeczki od herbaty.
Teraz wstawiamy garnek z posoloną wodą na gaz.
Składniki na kopytka, oprócz MĄKI!!!
mieszamy do jednolitej masy.
I dopiero teraz dodajemy mąkę i krótko 
wyrabiamy, aż do połączenia się w jednolitą masę.
Jeżeli nie mamy zamiaru zjeść gniocchi zaraz po ugotowaniu szykujemy miskę z lodowatą wodą.
Z ciasta formujemy wałeczki i odcinamy nasze kopytka nożem lub plastikową kartą.
Ciasto podsypujemy stale mąką.
Uformowane gniocchi wrzucamy partiami do gotującej się wody.

Gdy kopytka wypłyną, po ok. 2 minutach odcedzamy do lodowatej wody, lub do sosu np pomidorowego lub wrzucamy na rozgrzane masło jako dodatek do np gulaszu.

Jeżeli jednak mamy zamiar je zjeść póżniej, to po odcedzeniu z lodowatej wody warto jest naoliwić dłonie i "przeczesać" kopytka palcami w celu nie sklejania się.

Z kilograma ziemniaków mamy 4 duże dania, lub 8 przystawek.